ارزیابی تأثیر اکسین و شوری بر ویژگی‌های جوانه‌زنی توده‌های مختلف زیره سبز (Cuminum cyminum L.)

این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانه‌زنی و رشد دانه‌رست‌های توده‌های مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، 150 و 300 میلی‌مولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، 3 و6 میلی‌‌‌گرم بر لیتر به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار به کار برده ‌شدند. صفات درصد جوانه‌زنی، تعداد جوانه نرمال و غیرنرمال، طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه، وزن‌تر و خشک دانه‌رست اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثر توده زیره، شوری، اکسین و اثرات متقابل دوگانه و سه‌گانه مابین این تیمار‌ها بر صفات درصد جوانه‌زنی، تعداد دانه رست‌های نرمال و غیرنرمال و طول ریشه‌چه معنی‌دار بود. بیشترین درصد جوانه‌زنی (66/94 درصد) در سطح شوری 300 میلی‌مولار در غلظت هورمون شاهد در توده محلی اصفهان بود. بیشترین تعداد دانه‌رست نرمال (66/24) در سطح شوری 300 میلی‌مولار و غلظت هورمون صفر (شاهد) در توده محلی اصفهان ایجاد شد. توده محلی اصفهان بدون اعمال شوری و عدم کاربرد هورمون اکسین با 48/10 سانتی‌متر بالاترین و توده محلی خراسان با 3 میلی‌‌‌گرم بر لیتر هورمون اکسین در شوری 300 میلی‌مولار با میانگین 98/1 سانتی‌متر کم‌ترین طول ریشه‌چه را داشت. به نظر می‌رسد که مقدار اکسین 3 و 6 میلی‌گرم در لیتر توانست اثرات منفی شوری روی جوانه‌زنی بذور زیره سبز در مرحله تولید دانه‌رست را تعدیل کند.